Kim jest Jezus?
Za kogo ludzie uważają Jezusa? Niektórzy twierdzą, że był mądrym nauczycielem i zwykłym człowiekiem. C.S. Lewis napisał o nim: „Albo człowiek ten był Synem Bożym, albo szaleńcem lub kimś gorszym. Możecie uznać Go za głupca, opluć Go i zabić jak demona, albo paść u Jego stóp i nazwać Go Panem i Bogiem, ale nie wypowiadajcie protekcjonalnych bzdur, że Jezus był jedynie mądrym nauczycielem”. Te znane słowa pochodzące z książki Chrześcijaństwo po prostu sugerują, że gdyby Jezus fałszywie uznawał się za Boga, nie byłby wielkim prorokiem. Byłaby to wielka herezja.
Przesłanie krzyża
Zhang opowiada, że wychowywał się „bez Boga, bez religii, bez niczego”. W 1989 roku, jako zwolennik demokracji i wolności, pomagał młodzieży w pokojowych protestach. Niestety, protesty te doprowadziły do interwencji rządu i setek śmiertelnych ofiar. Zhang od tej pory znalazł się na liście najbardziej poszukiwanych osób w swoim kraju. Po krótkim pobycie w więzieniu uciekł do odległej wioski, gdzie spotkał starszą kobietę, dzięki której poznał wiarę chrześcijańską. Staruszka posiadała ręcznie przepisaną ewangelię Jana, ale nie potrafiła jej czytać. Poprosiła więc o pomoc Zhanga. Potem krok po kroku wyjaśniła mu jej znaczenie. Rok później Zhang uwierzył w Jezusa.
Zbędne formułki
Gdy Jen była mała, nauczyciel szkółki niedzielnej, do której uczęszczała, uczył klasę, jak ewangelizować. Nauka obejmowała uczenie się na pamięć wersetów i formułki, jak dzielić się ewangelią. Jen i jej przyjaciółka, bardzo przejęte swoją rolą, postanowiły wypróbować nabytą wiedzę na koleżance. Bały się jednak, że zapomną jakiegoś wersetu lub jednego z punktów ewangelii. Jen nie pamięta jednak, czy jej próba zakończyła się nawróceniem koleżanki, ale chyba nie. W swoim podejściu bardziej skupiała się na formułce niż na osobie.
Radość
Mimo że jesień mojego życia nieuchronnie się przybliża, jeszcze w pełni jej nie osiągnęłam. Mimo że lata mijają i czasami chciałabym je zatrzymać, czerpię siłę z radości. Każdy nowy dzień jest dla mnie darem od Pana. Mogę powtórzyć za psalmistą: „Dobrze jest dziękować Panu . . . obwieszczać z rana łaskę Twoją, a w nocy wierność Twoją” (Psalm 92:2-3).
Nigdy nie mów „nie potrafię”
Jen urodziła się bez nóg, i została porzucona w szpitalu. Patrząc wstecz uważa jednak, że oddanie jej do adopcji było prawdziwym błogosławieństwem. „Jestem tutaj dzięki ludziom, którzy wlali miłość w moje życie”—zwierzyła się kiedyś. Przybrani rodzice pomogli jej zrozumieć, że jej narodziny miały konkretny cel. Wspierali ją we wszelkich dążeniach, dzięki czemu stała się narciarką, a nawet narciarską akrobatką! Nauczyli ją wiary we własne możliwości i żeby nigdy nie mówiła „nie potrafię”. Dzisiaj Jen umie stawić czoła życiowym wyzwaniom i motywuje innych do tego samego.
Ciemność i światło
Gdy siedziałam na sali sądowej, usłyszałam zeznania świadczące o nędzy naszego świata: córka oddzielona od matki; mąż i żona, którzy stracili miłość, a teraz mieli tylko gorycz; mąż, który pragnął pojednania w małżeństwie i ponownego połączenia ze swoimi dziećmi. Każdy z tych ludzi rozpaczliwie potrzebował przemiany serca, zagojenia bolesnych ran i triumfu Bożej miłości.
Waleczny mąż
Diet Eman, mieszkanka Holandii, była młodą, skromną, pracującą kobietą, oddaną swojej rodzinie i przyjaciołom, kiedy to w 1940 roku na jej kraj najechali naziści. Napisała potem: „Kiedy niebezpieczeństwo zbliża się do twojego progu, zachowujesz się jak struś, chowający głowę w piasek”. W głębi serca czuła jednak, że Bóg wzywa ją do przeciwstawienia się niemieckim prześladowcom. Diet z narażeniem własnego życia wyszukiwała kryjówki dla Żydów i innych prześladowanych ludzi. Ta skromna, młoda kobieta, stała się prawdziwym Bożym wojownikiem.
Nowe powołanie
Casey był przywódcą gangu nastolatków, którzy włamywali się do domów, samochodów i małych sklepów oraz walczyli z innymi gangami. Został jednak aresztowany i skazany. W więzieniu zyskał rangę lidera, który rozdaje domowej roboty noże podczas buntów.
Ochrona podczas sztormu
Pierwsza podróż misyjna Alexandra Duffa w 1830 roku nie była szczęśliwa. Jego statek, płynący ze Szkocji do Indii, rozbił się podczas burzy u wybrzeży Afryki Południowej. Alexander wraz z innymi pasażerami dotarł na małą, odludną wyspę. Jeden z członków załogi znalazł na plaży wyrzuconą przez fale Biblię, należącą do Duffa. Gdy wyschła, Duff przeczytał z niej Psalm 107, który dodał odwagi innym rozbitkom. Po akcji ratunkowej i kolejnych perypetiach na morzu, Aleksander Duff w końcu dotarł do Indii.
Wzrastając w Bożej łasce
Angielski kaznodzieja Charles H. Spurgeon (1834–1892) żył „na pełnych obrotach”. Już w wieku dziewiętnastu lat został pastorem, a wkrótce potem głosił kazania do wielkich tłumów. Osobiście zredagował wszystkie swoje kazania, spisane w sześćdziesięciu trzech tomach. Ponadto napisał wiele komentarzy do biblijnych ksiąg, rozważań o modlitwie i wiele innych książek. Podobno potrafił przeczytać tygodniowo aż sześć książek! W jednym ze swoich kazań powiedział: „Grzech nie robienia niczego jest chyba największym ze wszystkich grzechów . . . Okropna bezczynność! Boże, chroń nas przed nią!”
Próba ognia
Dwóch zmęczonych i smutnych mężczyzn zatrzymało się w przydrożnej restauracji na śniadanie. Kelnerka rozpoznała w nich strażaków z telewizyjnych wiadomości, którzy całą ubiegłą noc spędzili na gaszeniu pożaru pobliskich magazynów. Aby okazać swoją wdzięczność za ich bohaterstwo, napisała na ich paragonie notatkę: „Dzisiejsze śniadanie biorę na siebie. Dziękuję za waszą służbę na rzecz innych i pomoc w gaszeniu płomieni. Byliście tam, skąd wszyscy uciekali. Jesteście przykładem odwagi i bohaterstwa”.
Bóg wszelkiej pociechy
Radamenes—mały kociak—znalazł się nieoczekiwanie w schronisku dla zwierząt. Jego właściciel nie umiał sobie poradzić z jego leczeniem. Okazało się jednak, że wyzdrowiał, a weterynarz, który go wyleczył, również go zaadoptował. W ten sposób Radamenes został stałym mieszkańcem schroniska i teraz spędza swój czas „pocieszając” inne koty i psy po operacjach lub chorobach swoją miłą obecnością i delikatnym mruczeniem.